فراموش میشدم چون که همیشه تورو یادم بود

تورو خواستن شبیه خون توی رگهام پیچیده

عذاب تو به دردامو به بغضم هویت میده

اگه که عاشقی همین یه بارو اعتراف کن

خیلی سریع به حسی که میون ماست اقرار کن

یا اینکه این رابطه رو همین الان انکار کن

غمت تنهاترم کرد رفاقت کن و برگرد که از تو جز خودت چیزی نمیخوام

من لب یه پرتگاهمو غربت یه بیراهمو تو حواست نیست

غم دائما دنبالمو حرف یه شهر عالمو تو حواست نیست

تو زندگیم جز عشق تو هر حسی بی تاثیر شه

شونه هامو به خستگیت هر لحظه پیشنهاد کن

به من فراتر از همه همیشه اعتماد کن

من از من کلافم منو درک کن نمیخوام به من حسی پیدا کنی

نمیخوام به من حسی پیدا کنی خودمم دارم از خودم میبرم

نمیخوام بینی که عادت شده تو نیستی و دائم زمین میخورم

از تو چشمای من بخون که من تورو دارم فقط تورو دارم بی تو کم میارم

نبینم غم و اشکو تو چشمات نبینم داره میلرزه دستات

نبینم ترسو توی نفسهات ببین دوست دارم

چیکار کردم که نتونستی همراه من باشی تو زندگی

ناراحتم ولی تو راحت باش روزای از این بدترم دیدم

نگات میکردم ولی انگار منظور چشماتو نفهمیدم

سکوت نکن همین یه بار این عادتتو ترک کن

یه کاری کن آروم بشم به غیر تو امیدی نیست

دردای من فقط همین چیزایی که شنیدی نیست

من آرومم با دردی که فقط تو باعثش باشی

مهم اینه که میبینم تب این عشق نخوابیده

هنوز هر چیزی که میگم علاقمو نشون میده

آخه کی از حال کی باخبره من یه عمره از خودم حرف میخورم

زیر خاکستر من طوفانه معنی سکوت من سکوت نیست

وقتی که از چشم تو افتادم دیگه هیچ افتادنی سقوط نیست