وَمَن یَتَوَکَّلۡ عَلَى ٱللَّهِ فَهُوَ حَسۡبُهُ [۶۵–۳]

هر کسی به خدا توکل کند، پس او کفایتش میکند

صدات که کردم، گفتی همه چیو دیدم

و ماه در آغوش گرفته آن چهره ی نورانی را

و النّجمُ یُخاطِبُهُ بهِ یستجیرُ

و ستاره گان با او به حال نجوا هستند و از او نور بر می دارند