به تاریکی در افتادم ره روشن نمی‌دانم

ندارم من درین حیرت به شرح حال خود حاجت

که او داند که من چونم اگرچه من نمی‌دانم

كه از هر طرف مى رم اونجايى تو

يه بارون بسه تا يادم بياد

دوباره دوتا چشم رويايی تو