که هر چی راه اومدم باز تو داشتی کمبود

زیادی بودم واسه تو تقصیر من بود

حیف من بود …

بعد این همه الان چی داری که بگی من دیگه نمیتونم بشم مثل قدیم بسه

کجای کاری من شروع کردم از صفر واسم مهم نیس که تو واسم باشی متاسف

با اینکه هنوز دلم میره واسه خندت ولی نه دیگه نمیخوام بهونه بدم دستت

گم میشدی توی دردات

من تا فردا گوش میدادم به حرفات

الان که تنهام زنگ میزنم تو هم بردار