بازم آتش به جان زد جدایی

عمر من ای گل طی شد بهر تو

وز تو ندیدم جز بد عهدی و بی وفایی

کابوس پر از وحشتی ،آشفته خیالی

ای هستی من و مستی تو افسانه ای غم افزا

کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی