سایه به سایه دنبالت کردم اما گم شدی دورت بگردم

بارون میبارید چشمام نمیدید قلبم یه لحظه صداتو نشنید

بهم میریزه تموم دنیام وقتی تو نیستی من خیلی تنهام

میترسم این مردم تورو از من بگیرن این روزا من یه لحظه آرامش ندارم

سخته که شیشه باشی و تو دست عشقت یه تیکه برنده ی الماس باشه

خیلی عذابم دادیو بازم عزیزی میشه مگه آدم تا این حد خاص باشه

جلو هر غریبه ای درست نیست هر بحثی رو بازش کنه

آدم باید تنهاییش یه جور کنار بیاد که اگه یه روزی خالی شد دور و برش نره از کسی خواهش کنه

به در میگم دیوار بشنوه باید این بار بشکنه این منی که ساختی تو از خودت

کنار تو من فاتح تقدیر این زندگیم بعد از یه عمر تازه دارم با تو میفهمم که کی ام

که کی ام …

این پای هم موندنمون فراتر از تعهده قلمرو احساس ما بیشتر از عشق شده

جز من اصلا کی حالتو میدونه کی همیشه کم توقعه

اون که از خودش به خاطر تو دست کشید تو هوای تو نفس کشید

اون که دور زندگیش برات قفس کشید تو هوای تو نفس کشید

تموم راهو با علاقه اومدم قول میدم تا ابد تورو از دست ندم

فقط به عشق تو از خواب بیدار میشم حس میکنم تورو بی اختیار پیشم

فقط به عشق تو دنیارو دوس دارم حتی یه لحظه هم تنهات نمیذارم

حرف بزن از عشق و از رویا زندگی یعنی همین حرفا

معنی آرامشو کم کم با تو دارم تازه میفهمم

وقتی میگن هرکی عاشق نیست عمرشو میبازه میفهمم

احساسمو با صد دفعه تکرار گفتم حرفامو انگاری به یه دیوار گفتم

با اینکه روی من همه درارو بستی یادت نره تو عشق من بودی و هستی

دستاتو میگیرم نرو از گریه سر میرم نرو میدونی میمیرم نرو

کابوس و فکر و غم هر شب هم آغوشم شد من خودم رو بعد تو کلا فراموشم شد

هنوزم تو چراهای زندگیم میگردم کجای راهو غلط رفتم تورو گم کردم

تو دلم پاییزه حالم غم انگیزه هر نفس که میکشم از هوات لبریزه

با لبخندت به زیبایی یه بعد تازه بخشیدی

کنار من که راه میری غم کهنم کنار میره

بدون اینو که این احساس قبل از من نمیمیره