واست هوارو بارونی کنم

همه شهرو چراغونی کنم

میشه برگردی خونه …

زیر چشمی خندید خب دل مام لرزید

نمیدونم واسه این دل پر توقعمه یا توهمه

ولی حسم عجیبه و پام رو پام بند نیست

دوتا چشامون اینجوری دور از هم نمیشدش که هی تر

بهت گفتم تو غصشو نخور بخند بقیش با من

شاید برای تو باورش سخته وقتی به یه لبخند تو قانعم

یه شبه بار سفر بستی رفتی و خاطره هات جا موند

من هنوز یاد تو می افتم میدونی فاصله بی رحمه

حال یه دیوونه رو آخه آدم عاقل نمیفهمه

همه چی تو یه لحظه یه لحظه یه لحظه دیوونگی محضه

همه چی آروم آروم آروم رقم خورد این عقلمو از سرم برد

همه چی با یه خنده یه خنده یه خنده جونم به جونش بنده

نمیدونی چقدر سخته وقتی میگم نمیدونم

نمیدونم چرا دنیا تورو ازم گرفت آخر

چجوری این جدایی رو نبودتو کنم باور

بگیری ازم قلب و احساسمو خودت قلبتو جا بذاری بری

قرار تو و من به رفتن نبود به این که تو اشکای من سر بشی

به این که درست پیش چشمای من تو طوفان بشینی و پرپر بشی

انقده ازم دور شو که نرسه صدام به گوشت

دیگه خبر ندارم الان عشقم کجاست

دیگه حتی نمیدونم اون قراره چی بپوشه

دیگه نامه هاتو نمیخوام بخونم بعد رفتن تو نمیخوام بمونم

تو رفتی و منو تنها گذاشتی تو رفتی روی قلبم پا گذاشتی

تو رفتیو منو تنها گذاشتی تو رفتی روی قلبم پا گذاشتی