کسی آرامشو از تو بگیره

چه خوبه تو نمیتونی ببینی که دستم

داره آروم به سمت ماشه میره

بودی تو با من زوری رفتی تو کدوم گوری

میگفتی که عاشقمی هستی حتی اگه باشه غمی

آخ که چقدر ترسویی گلی ولی مصنوعی

دست بدی همدست منی آخر این این قصه یعنی باز جدایی

نه بهتره پرواز کنی پنجره را باز کنی عاشقی یا نه

من که صدا میزنمت وقتی چشمات رو همه بم بگی جانم

روی بوم از تو نقاشی کشیدم آخرش همه رنگارو پاشیدم روی بوم چه حیف

دیگه دستاتو ندارم ندارم چه حیف که خاموش میشه ستارم ستارم ستارم چه حیف

کدوم عکسای دوتاییمونو رو طاقچه بذارم چه حیف …

خیسی گونمو حس میکنی ..

تنهاییتو باهام نصف میکنی ..

دیدی دوتا چش بارونمو ..

فقط تو بمونی برای من فقط تو …

آخ زده به سر من هوای تو شیرین حرفای لبای تو

من و تو نداریم من و تو که بابا هرچی برا منه برای تو

تویی به جای همه هیچکس ولی به جای تو نیست

تو خود تمام منی اما من تمام تو نیستم

دیوانه ام آری شب های بیداری یاد تو میوفتم اما تو بیزاری از من

بجنب دیگه منم معطل توام اگه اینه چرا زنگ نمیزنی

یواش داری آمار منو اگه میای بگو که فقط آماده شمو

تو که میدونی من بیداره شبا ولی دست نمیزنه که به لیوان شمعا

هیشکی نمیادش آخه بعد تو …

کمه خب هرچی نگاهت میکنم کمه خب میخوام بخورم همه غمتو

تو فوت شمع تولدتو …

چرا همش حدس و گمون هی …

چرا بی خبری ازم چرا میری سریع نزن لگد زیر خاطره هامون

تو با فاصله هامون …