این گریه ها یعنی شروع ماجرای من چشم رقیبان خورده بر دارو ندار من

دوش شما تنها دلیل انتظار من دیوانگی دیگر نمی یاد به کار من

عاشق شدم عاشق چرا از دور میبینم تو را وای از این درد دوری

نیلوفری مرد بودا نیامد از رفتگان او تنها نیامد

مجنون دل من لیلا نیامد از ما جدا شد با ما نیامد

سودت زیان شد سودا نیامد …

گفتم از عشق و ساده خندیدی میوه ی عشقو از دلم چیدی

اما یک لحظه بی تو بارون شد فهمیدم خوابم دنیا زندون شد

این گل مال منه دس به شاخه هاش نزنید

عمر من مرگیس نامش زندگانی

آتشی در سینه دارم جاودانی جاودانی

آتشی در سینه دارم جاودانی

از خود چه بیخود میکند نگاه تو هی میبرد صبر مرا

مجنونتم ای همنشین لیلی من یک دم ببین حال مرا

از دریا نترسانم که من در قلب تو جان میدهم دریا بشی زیبای من غرق نگاهت میشوم

بنشین و با من گریه سر کن گریه سر کن

ای ماه من از قلب شب نرو رسیده جان من به لب نرو

بی قرارتم بمانی اگر کنارتم نشانی از این دل خراب و خسته بگیر

در هوای تو دلم پر زد برای تو سراغی از این دل به گل نشسته بگیر

از تو فکر من رها بود گر ندیده بودم ای یار

عشق دیدی خانه ات خراب است عشق هرچه گفته ای سراب است

این چه حق انتخاب است که ندارم خبر از دلدار

بی تو آدم سابق نشدم من دگر عاشق نشدم بردی هوای مرا

حیف که ماجرای هم نشدیم ما برای هم نشدیم بردی تو جان مرا

پر پر کردم گل باغ غرورم را تا در دستان تو باشد دل تنها

آغوش و لالایی افسوس …

در خواب های من تا چشم بیند کاروان کاروان هول و هذیان است