دوباره یه تنهایی طولانی پر از حرف قشنگ یه نگاهت به صدتا زندگیه بی تو میصرفه قشنگ

دوباره من دوباره تو یه پرسه ی دو نفره یجوری باهام بگو بخند همه بگن چه خبره

دوباره من دوباره تو یه پرسه ی دو نفره یجوری باهام بگو بخند همه بگن چه خبره

به تو وابسته شدم خانه خرابم کردی به همم ریخته ای وای مگر زلزله ای

به چه تشبیه کنم سلسله ی موی تو را به چه توصیف کنم حالت ابروی تو را

باید از چهره ی زیبای تو طرحی بکشم تا ببینند همه قدرت جادوی تو را

مطمئنا نمیاد مثلت اصلا با اختلاف از همه خیلی سری

تو بساط دل من عشق به راهه آخه هیچ حسی برام حس تو نیست

وعده ی ما باشه تو کوچه ی عشق آخه هیچ کسی برام مثل تو نیست

دورم ازت هر ثانیه دلواپست میشم سرما رفیق راه و تن پوشت نشه عشقم

دل کندنت هر روز دنیامو تکون میده این خونه بی تو روی دستم داره جون میده

این پنجره هیچی واسه دیدن تو قابش نیست از وقتی رفتی سایتو داره نشون میده ای عشق

نه مست میکنی منو نه درک میکنم تورو و من کنار تو گمم و از کنار من برو

و من کنار تو گمم و از کنار من برو …

همیشه بی اثرترین تلاش من گلایه شد دلم گرفته بود و این کلام ها کنایه شد

پنجره ی بسته مرا میکشد خنجر تا دسته مرا میکشد

ناز نکن ناز نکن نازنین حادثه آغاز نکن نازنین

حادثه ها بوی جنون میدهد قصه ی ما مزه ی خون میدهد

دل من قایق دریاچه ی چشمان تو است مگذاری قد یک پلک به گل بنشیند

از کجا آمده ای کل جهانم شده ای هیجانم ضربانم دل و جانم شده ای

بی تو آرامش من پاک بهم میریزد حرف کوتاه کنم روح و روانم شده ای

تو که میخواستی به این زودی بری پس چرا از هممون دل بردی

پاشو مثل اون روزا همش بخند شهر من صدای خندتو میخواد

پاشو این نقشتو من دوس ندارم به تو جز زندگی هیچی نمیاد

دل را به تو دادم که به من پس ندهی ای کاش جواب نا مشخص ندهی

دیوانه کننده دلبری را بلدی جذابیت و عشوه گری را بلدی

بیچاره منم که دل به دستت دادم با دست خودم به دام تو افتادم

من که بارونی شدم دور و برت اما خورشیدو گرفتم رو سرت

ای دلیل گریه ی رو گونه هام رفتی بالا اما از رو شونه هام

فکر میکردم مثل جون بودم برات اما نه من نردبون بودم برات