آخه کی انقدر با دلم جوره تو دلم جای یه دیوونه مغروره

اونی که عطرش میمونه یادم به هر کسی جز اون بی اعتمادم

اونی که میخوامش و میخوادم …

شبا رو شونه ی کوه که سر میذاره مهتاب زمین خورشیدو انگار داره میبینه تو خواب

یه احساس نگفتس نمیدونم چه حالی خدا نزدیکه انگار تموم این حوالی

چه آدما تو این دشت به سختی دل سپردن به همدیگه چه آسون رسیدن اما مردن

باید برگشت به خنده های سابق باید بارید رو شونه های عاشق باید نفس تردیدو گرفت تو آخرین دقایق

یه جوری دوری و یه جوری گم شدم که باورم نمیشه کسی که عاشقه محاله بگذره از اونکه زندگیشه

یه جوری دوری و یه جوری گم شدم که باورم نمیشه کسی که عاشقه محاله بگذره از اونکه زندگیشه

موج موهاتو قایقا میفهمن حال دریاییتو عاشقا میفهمن

وقتی هستی با تو شادم یادت دادم عشقو تو حرفام

من که با تو این دنیارو دارم چی میخوام