کف رویامون خوشبختیه و سقف خوشبختیمون آسمونه

با تو من تازه میشم لحظه به لحظه پشت لبخند تو آرامش محضه

جانم میگیره منو ذوق نگاهت صبحم شیرین شده از شوق نگاهت

دیگه حتی نفسم درنمیاد کاری جز دعا ازم بر نمیاد

برو خوش باش برو شیرینم من به آینده ی تو خوشبینم

برو که الهی خوشبخت بشی مثل من درد جدایی نکشی

با خودم با تو و این فاصله میجنگم

اگه رودم با تو بودم به تو دل بستم

من از این من من از این تو از همه خستم

پیر و جوان مردم سیه پوشند حال و هوای عاشقان این است

حال و هوای عاشقان این است …

سجاده ها وقت دعا خیس است خانه به خانه کوچه ها خیس است

منو دریاب امشب بدجوری سرگردونم من دلمرده رو از بیراهه برگردونم

وقتی خستم چه حالی داره گریه تو لحظه هایی که من به یاد تو هستم

دخیل اشکمو از این راه دور به نخ های پرچمت بستم

تو از این آدم سر به راه آروم چطوری تونستی دیوونه بسازی

خودمونیم چه سحری تو صداته صدای آدمه یا زنگ کلیسا

نکنه تو هم زدی تو کار جادو نکنه میری پیش دعا نویسا

آی دلم عشقت رو از روز ازل گرفته سفارش داده از حافظ غزل گرفته

آی منو امواج شیرینت بغل گرفته مث دریایی که فاز عسل گرفته

آخ دلم عشقت رو از روز ازل گرفته برای چشمات از حافظ غزل گرفته

زانو بغل کردم کنار خاطراتم عکس زیارت و یه قبری رو به رومه

من عاشقم این گریه ها دست خودم نیست این گریه ها محصول یک عمر اشتیاقه

سخته برای آدم عاشق مدارا با چشم هایی که گرفتار فراقه

آخه کجایی چقده جمعه بیاد و نیایی بسمه این همه درد جدایی وقتشه دیگه بیایی

اسبتو زین کن شالتو بنداز تکلیف دنیارو یک سره کن

هر چی دشواره هرچی دیواره دلشو بشکن و پنجره کن

ولی غرور لعنتیم جلو زبونمو گرفت …

خواستم بگم پیشم بشین تا بغضمو هق هق کنم من گریه کردم تا تورو با گریه هام عاشق کنم

کاری نکن بدتر بشم تنها بمونم دق کنم …