یه شال سفید و سیاه گردنش یه غم پشت چشمای زیباش بود

بهم گفت این صندلی خالیه بهش گفتم این صندلی مال تو

میخواستم بگم اما فرصت نشد چقدر دوست دارم غم حالتو

باید رفت اما بی‌ خبر …

همه چی‌ تموم تا اینجاشم زیادی آوردی دووم آرامشم مهمتره از آبروم

میگذرم این بارم از آرزوم …

از هر چی میگذرم به خاطرت از خود گذشتگی نمیکنم

به انتها رسیده بودم و خیلی خیلی بدم میومد از خودم

چقد به موقع اومدی رفیق صدام زدی و عاشقت شدم

بغضتم برام عزیزه نذار تو دلت بریزه زندگی بدون تو بی ارزشه بی همه چیزه

بهترین حال جهان حالت چشماتو بگردم خودم از خنده تا اخماتو سراپاتو بگردم

همه دنیارو بدن ذره ای عشقت رو نمیدم آخه میخوام همه دنیارو فقط با تو بگردم

گرمم با واژه هات گیرم که صد دفعه چاییم یخ کنه

حرفاتو کش بده من تشنه تر بشم تازه سر شبه

وقتی کنارمی دنیا قشنگه و اوضاع مرتبه اوضاع مرتبه

میخوام بپرسم ازت یه چیزو فقط به خدا همین یه باره

فقط یه سوال وقتی نبودم تو زندگیت کی بوده که برات جای خالیمو پر کرده

فقط یه سوال کسی هنوز هست که وقتی ابری هوا دلت بخواد یه روزی برگرده

بازم هم رنگ شال تو با این برگای پاییزی همین برگا که میبینن تو داری اشک میریزی

نگاهمون چقدر سرده نفسهامون چه سنگینه دیگه پاییز سال بعد مارو اینجا نمیبینه

نگاهمون چقدر سرده نفسهامون چه سنگینه دیگه پاییز سال بعد مارو باهم نمیبینه