نباش به فکر فردا که دست سرنوشته

قصه زندگی رو خود خدا نوشته

کوتاهه عمر آدم میگذره رفته رفته

این دم آخر بمان و نرو مرا جان به لب رسان و نرو

عزم سفر داری اما مرا نه هوای دگر داری اما نه

تو ای نور دیده جا میروی به دل آرمیده چرا میروی